Er gaat niks boven verse producten. Toch is het bewaren van voedsel een kunst die je als chef moet verstaan. Een goede keuken is een keuken die weinig verspilt. Met name de Italiaanse chefs zijn er meesters in. Ze gooien uit principe niks weg. Alles is circulair bij hen, ze zijn inventief. Alles is bruikbaar en ze vinden altijd een manier om smaken te versterken met wat nog voorradig is.
Je staat er ook versteld van hoe smakelijk eten een dag later nog kan zijn. Zo vind ik mijn macaroni van een dag oud lekkerder dan pas klaargemaakt. Hoe dat kan weet ik niet, maar scheikundige koks kunnen dat vast uitleggen. Versterving van producten – ook
Even een paar cijfers op een rij. In 2020 waren er 74.369 stellen die middels het huwelijk dan wel een geregistreerd partnerschap de mooiste dag van hun leven beleefden, 31.802 hadden een wat minder mooie dag. Dit lijkt veel, ruim 42%. Ten opzichte van 1970, 15%, is het ook veel, maar het aantal is wel dalende. Heeft Corona nog invloed gehad? Er zijn er die zijn van mening dat de Corona en de daarbij behorende financiële onzekerheid er mede voor heeft gezorgd dat mensen een scheidingsbeslissing hebben uitgesteld. Mocht dat zo zijn, dan zou, nu de Corona-epidemie voorbij is, er een stijging aan moeten komen. Welnu, deze maand mei, een
In 1947 voerde de provinsje Fryslân een nieuw prijzenstelsel in met een Dr. Joast Hiddes Halbertsma-priis voor een beste wetenschappelijke prestatie. Dat is 75 jaar geleden.
Ruim 200 jaar geleden gaf dezelfde Dr. J.H. Halbertsma in eigen beheer een klein boekje uit met stukjes van zijn broer Eeltsje en hemzelf. Ze bedachten er zelf een schrijver bij, de overleden manke kleermaker Gabe Skroar. Zo waren ze wat vrijer om te schrijven – hoewel het nog geregeld gebeurde dat een uitgever van oppositioneel of kritisch werk door de rechter werd veroordeeld.
Dit boekje zou uitgroeien tot de vermaarde ‘Rimen en Teltsjes’, waarvan de meniste
Terwijl in de gemeenten van Fryslân de nieuwe colleges van B&W worden geïnstalleerd, leert een blik op de verkiezingsprogramma’s van verschillende partijen dat een eerlijke rol die overheden zouden moeten hebben op het gebied van Publieke Gerechtigheid, in relatie tot burgers en bedrijven, in brede zin wordt onderschreven. Anders gezegd; de politiek vindt dat overheden een stabiel baken moeten zijn, in de zin van rechtszekerheid en rechtvaardigheid naar burgers, ondernemers en instellingen.
Ons land heeft wat deze waarden betreft een reputatie op te houden. Rechtszekerheid, bijvoorbeeld het bezit van een huis of ander vastgoed, is in
Wat waren we trots om voor TomTom te mogen werken. De allereerste navigatieproducten mochten medewerkers van ons bedrijf in de winkels demonstreren. Het ging om ruim duizend activiteiten per jaar in de Benelux. Als zoete broodjes gingen de mobiele navigatiekastjes over de toonbank (toen ongeveer 1.000 euro per stuk). We waren een belangrijke partner voor TomTom en dan bemoeit de directie zich daar ook mee. Een lid van de board vond het ook belangrijk om bij ons in Sneek langs te komen.
Altijd spannend natuurlijk, wie weet wilden ze nog veel meer met ons doen. De ontvangst was hartelijk, we kregen complimenten over de uitvoering en TomTom
Terwijl het kabinet Rutte IV een moeizame puzzel moest leggen voor wat betreft het sluitend krijgen van de lopende begroting, kwam het CBS met zeer verassende cijfers over de overheidsfinanciën van het afgelopen jaar. De uitkomsten over 2021 blijken veel beter te zijn geweest dan algemeen werd verwacht. Zo kwam de staatsschuld, na 2 zware coronajaren, uit op 52,1% van het BBP. Slechts een paar procent hoger dan in het topjaar 2019 en ruim binnen de Europese norm van maximaal 60%. Op Prinsjesdag 2020 voorspelde het CPB nog dat in een gunstig basisscenario de staatsschuld per eind 2021 62% zou bedragen en zelfs 72% als een tweede coronagolf
Ik weet niet wat het pluche van het Provinciehuis met gedeputeerde Douwe Hoogland heeft gedaan. Eerst bedenkt hij dat boeren aan vogelwachters moeten vragen of ze hun land in mogen, en nu is hij op de gedachte gekomen dat je voor het organiseren van een optocht, kermis, barbecue of modderrace een ecologisch onderzoek moet aanvragen. En dus ook moet laten uitvoeren. Nog erger. Er valt dan weinig meer te beleven in Friesland. Vrijwilligers zullen weinig zin meer hebben om voor noppes het vuur uit de sloffen te lopen. Hoogland is wel zeer op zijn hoede om de buitenlucht te beschermen. Hij houdt in elk geval de ambtenaren aan het werk. Je moet
Ik kom graag in Barcelona. Het is een moderne wereldstad die aan eigenheid niks heeft verloren. In nauwe straten zie je nog steeds bordjes die het eenrichtingsverkeer van paard en wagen aangeven omdat de voermannen elkaar niet konden passeren. Bovendien is het een stad boordevol cultuur. En in het bijzonder de gastronomische cultuur. Het heerlijke weer helpt natuurlijk mee, maar het blijft bijzonder dat waar je ook bent in de stad, overal langs straten en op pleintjes gegeten wordt. Van de vroege middag tot de late avond. Slecht eten bestaat er niet. De gemiddelde kwaliteit is hoog. Eten in Barcelona is een verslavend feest.
Behalve
Wat je ook doet, je doet het altijd samen. Of je moet in je uppie een roman gaan schrijven. Dan heb je niemand nodig. Maar waar ondernomen wordt, daar kan iemand het niet alleen. Teamgeest is vereist. Dat geldt juist voor restaurants. Daar komen veel disciplines bij elkaar. Toch kan de een niet zonder de ander omdat je met z’n allen bijdraagt aan dat ene doel: gasten verwennen in alle opzichten. Hartelijk ontvangen, service verlenen, contact maken, goed eten voorschotelen, een aangename kamer bieden enzovoorts.
In de restaurantwereld heb je de zogeheten ‘witte brigade’, de keuken (al gaan veel koks tegenwoordig ook vaak in zwart), en
Er is een bijzonder boek verschenen. De schrijver is André Vermeulen. Het boek heet “Pionier van het verzet”. Het is een biografie over Sybrand Marinus Van Haersma Buma (1903-1942).
In de NRC van 1 oktober stond er een artikel over hem, geschreven door Jeroen van der Kris. Wie was die Iunus Buma (zijn roepnaam)? Een burgemeester in Friesland en verzetsstrijder die in de oorlog door de Duitsers gevangen werd genomen. Hij is gestorven in 1942. Daarvoor was hij burgemeester in Wymbritseradeel. Nu onderdeel van Súdwest-Fryslân.
Hij was, net als zijn zoon en kleinzoon, burgemeester. Ik heb die zoon en kleinzoon allebei gekend. Zijn zoon
Er was eens… een werknemer. Dagelijks reisde de beste man op zijn trouwe rijwiel naar zijn werk, een aantal kilometers verderop. Hij had een leuk salaris, maar ondanks dat was er de laatste jaren weinig uitdaging meer in zijn werk. Eigenlijk wilde hij wel wat anders, iets nieuws, meegaan met zijn tijd, meedoen in de vaart der volkeren. ’s Nachts droomde hij wel eens van een laptop van de zaak, een zakelijke mobiel, en, als klap op de vuurpijl een echte leaseauto. Wat zouden zijn buren wel niet denken als hij met een nieuwe glimmende mobiel de straat in zou komen rijden.
Na lang wikken en wegen hakte hij de knoop door. Hij ging solliciteren
Ruim dertig jaar geleden kochten we een huis in het centrum van Amsterdam. Het pand was volkomen uitgewoond en stond al een half jaar te koop. Ik zal u niet vertellen wat we voor het huis betaald hebben, maar in die tijd kostte een pakje sigaretten ook maar €1.75.
De laatste vijftien jaar vonden wij regelmatig briefjes in de brievenbus van makelaars, beleggers en ook van particulieren of we ons huis niet wilden verkopen. Aanvankelijk voelde het als een oneerbaar voorstel, maar toen we in de smiezen kregen hoe hard de huizenprijzen stegen, begrepen we dat we op een berg goud zaten. Aangezien we geenszins van plan waren het huis te verkopen
Het is echt gebeurd dat een rechtzinnig Christen in ons dorp op zondag de haan uit het kippenhok haalde omdat hij op de Dag des Heeren niet met seks geconfronteerd wilde worden. Ik moest hieraan denken omdat er afgelopen zondag een vrolijke dominee uit Drenthe preekte die de kudde opriep om vliegend de kerk uit te gaan. Nou, dat wilden ze wel, maar het ging wat moeilijk. Ze waren namelijk, anders dan in de preek was voorzien, geen vliegende ganzen geworden. Dus waggelden ze.
Die rechtzinnige Gariper was een pake van Karel Pander en zijn heroïsche daad is iconisch geworden. Maar dat is niet de reden waarom ik trots roep dat ik een Gariper
Het begint een patroon te worden, dat mensen aan mij vragen of ik er nog wel zin in heb, in deze lastige tijden voor de boeren. Als je de media een beetje volgt is deze vraag meer dan logisch, maar het lukt ons nog steeds prima om met de nodige relativering naar ons vak als boer en het platteland te kijken. De zegeningen van het platteland zijn juist in een coronajaar wat hopelijk achter ons ligt, enorm. Niet voor niets stijgen de huizenprijzen voor het eerst in de regio harder als in de steden. Op het platteland is lucht, licht en ruimte in combinatie met sterke sociale verbanden, net zo vanzelfsprekend als fijnstof, groeiend individualisme
In de eerste fase van ons bedrijf deden we ons veel groter voor dan we waren. Het is schattig, maar niet krachtig om te vermelden dat je een starter bent. Zo wilden we ons ook helemaal niet voordoen, want met kennis van en netwerk in de markt ben je geen starter. Althans, het bedrijf letterlijk wel, maar wij niet…
Dus ons verhaal naar potentiële klanten was het verhaal van een bedrijf dat zich inmiddels bewezen had. We hadden zogenaamd klanten, bestonden langer dan we daadwerkelijk bestonden, de website liet volwassenheid zien, er werkten meer mensen bij ons dan er daadwerkelijk werkten etc.
Wij vonden dat we dat verhaal nodig hadden om
Sinds de wereldwijde financiële crisis van 2009-2012 wordt er door centrale banken met nieuw monetair beleid geëxperimenteerd. Anders dan in het verleden worden niet alleen de niveaus van de beleidsrentes ingezet om de inflatie en de inflatieverwachtingen te beïnvloeden, maar ook grootschalig obligaties van overheden en bedrijven opgekocht in ruil waarvoor geldelijke liquiditeit aan de economie wordt verschaft. Mede als gevolg van het op deze wijze invulling geven aan het monetaire beleid zijn de spaarrentes al jaren negatief en de rente op langlopende hypotheken op historisch lage niveaus. Volgens aloude economische theorieën zou
Waar blijven de rechte ruggen? FrieslandCampina durfde het 150-jarig jubileum niet te vieren uit angst voor activisten. Wat een slappe houding. FrieslandCampina is een zuivelreus op lemen voeten geworden, en de boeren zijn de paria’s van de samenleving. Het is moeilijk te verteren voor een boerenzoon als ik. Er ligt praktisch geen product in de schappen of de zuivel heeft er een aandeel in, maar we weten het niet eens. Ik maak me zorgen over ons welvaartsniveau in de toekomst. De hoogontwikkelde, hoogst innovatieve zuivelsector is de pijler onder onze economie maar je moet het wel willen weten. Wij zijn helaas te rijk om het onder ogen te
Dit is mijn eerste column in het Fryslân Culinair-katern. Ik wil als voorzitter graag duidelijk maken waar wij mee bezig zijn en welke belangen wij als club dienen. Dat is de Friese gastronomie in de breedste zin van het woord. Daarbij draait het niet alleen om koken, maar ook om de streekproducten die wij in Friesland telen en kweken. Zonder goede, verse ingrediënten kun je geen goede maaltijden bereiden. Friesland biedt een rijkdom aan wat van eigen bodem en uit diverse regio’s komt. Verder is het gastheerschap belangrijk. En daar wil ik het nu over hebben.
De horeca is een prachtig volwaardig vak. Helaas kennen we momenteel in onze
Een horecazaak moet je aankleden, anders nodigt het niet uit. Dat aankleden hoeft geen permanente tentoonstelling te zijn van prullaria zoals je vroeger nogal eens zag (het mag natuurlijk wel), want aankleden kan ook uitgaan van het principe less is more. Een industriële look kan een mooie entourage bieden. Hip hoeft niet strak te zijn, modern niet saai. Stoelen moeten vooral goed zitten. Functionaliteit hoeft een aantrekkelijke sfeer allerminst uit te sluiten. Iemand die al gauw een hele avond tafelt, zoals ik, moet niet moe van het gezelschap worden, daar zorg ik zelf wel voor, maar ook niet van de stoel waarop je zit. Laatst zat ik
Al een tijdje lonken de vier noordelijke provincies ernaar een graai uit de Staatskas te krijgen om te proberen de – wat heet – Lelylijn te laten bouwen. De provinciale besturen zeggen dat die welvaart zal brengen, onmisbaar voor de economische ontwikkeling van het noorden van ons land.
De provincies schrijven dat er daarom veel huizen bij moeten komen. Voor Friesland alleen wordt genoemd 45.000 huizen. Dat staat in het plan. Ik denk dat daar goed over moet worden nagedacht. Eigenlijk zeggen de bestuurders dat dit moet gebeuren omdat anders die Lelylijn er niet komt. Is dat zo? En is het zo dat de regering ook over die Lelylijn wil
‘Zolang we in Amsterdam wonen, nemen we geen hond’, was de reactie van mijn man als ik weer eens over een hondje begon. Hij vond een hond op een bovenwoning, die drie keer per dag uitgelaten wordt op stoeptegels en moet plassen tegen een lantaarnpaal, je reinste hondenmishandeling. Ik ken genoeg mensen in Amsterdam van wie de hond een prima leven heeft; na een rondje Vondelpark gezellig mee naar het café en ’s avonds knus met de baas op de bank. Een vis weet tenslotte ook niet dat-ie in water zwemt.
Toen we vorig jaar de beslissing namen om permanent in Friesland te gaan wonen, greep ik mijn kans; ik mocht een hond! Het was nog geen
Met toenemende spanning wacht ik de komende WOZ af. Die komt februari 2022. Vorig jaar werd mijn woonboerderij ineens veertigduizend euro meer waard. Nu zou het wel eens vijftigduizend kunnen zijn. Volgens het CBS kan de waardevermeerdering in 2021 oplopen tot 20%. Fryslân gaat de Randstad achterna.
In één jaar vijftigduizend euro schoon verdienen zonder er een slag voor te doen, dat is crimineel. Je hoort te werken voor je geld. Een fooi erbij mag, wat rente ook als je zuinig bent. Maar zonder enig risico vijf keer zoveel krijgen als de AOW, die wél belast is, dat
De coronapandemie heeft het afgelopen jaar een flinke wissel getrokken op het gemoed van bepaalde bevolkingsgroepen en de burgers in ons land. In het nieuws ging het de afgelopen tijd vaak over jongeren, en met name jongvolwassenen, die onder de bijzondere omstandigheden vaker lijden aan uitzichtloosheid en depressiviteit.
Nu geef ik het je te doen, om je studie te beginnen in dit voorbije jaar, zonder fysieke ontmoeting op je nieuwe school. Of zoals bij een van mijn eigen kinderen, haastje-repje te worden teruggeroepen van je minor in Azië, en een jaar later in een call van 20 minuten iets van je diplomering aangekondigd te
Veel handen gaan de lucht in, als ik tijdens een presentatie aan studenten vraag, wie graag voor zichzelf wil beginnen na zijn of haar studie. Het enthousiasme is groot om snel te gaan ondernemen en ze ogen overtuigd van het succes. Ideeën hierover hebben ze vaak al: een nieuw modemerk, een online platform dat een probleem oplost of bedrijfsvideo’s maken…. Prachtig die passie, maar is het handig om te trachten je droom te verwezenlijken door direct een bedrijf te starten?
Een eigen bedrijf willen starten blijft immens populair bij veel jongeren. Veel succesverhalen hebben ze gelezen en dat stimuleert de droom. Jonge succesvolle
De hysterie over vlees begint me de keel uit te hangen. Vlees wordt in een verdomhoekje gedrukt, vanuit politieke dwingelandij. Vlees zou slecht zijn voor de mens en voor Moeder Aarde. Vlees zou geen goede voeding zijn, vlees zou vervuilen.
Laat ik beginnen met vlees als voeding. Vlees is essentieel voor een gebalanceerd voedingspatroon. In vlees zit van nature eiwit en vet. Het bevat veel vitamines B, vitamine A (lever) en verder mineralen als zink, ijzer, fosfor en seleen. Vlees is dus gezond en vlees is bovenal lekker. Het geeft smaak aan de maaltijd. Daarom kunnen veel mensen niet zonder hun stukje vlees en blijven restaurantchefs
