Vlak voor de 4e mei werd ik geraakt door een verhaal in ‘Trouw’. Het ging over een onderduikfilmpje van kruidenier Frans Kloosterman uit Engwierum in Noordoost-Friesland, waar ik jaren geleden een boerderijtje had bij Ee.
Het filmpje werd gemaakt in 1944 over het Joodse onderduikertje Lea Cohen, die toen 8 jaar was.
Lea Cohen en drie andere Joodse onderduikers kwamen uit Amsterdam. Zij zat anderhalf jaar ondergedoken bij het kruideniersgezin in Engwierum. Haar broertje en haar ouders verbleven op andere adressen. Een mooie foto stond erbij. Allen overleefden de oorlog.
Karin de Mik schreef het verhaal. Een bladzijde groot, met
In Amsterdam hebben we vier dagdelen; de ochtend, de middag, borreltijd, en de avond.
Als het werk erop zit, en de bekende vijf in de klok is gepasseerd, houdt de middag op. Borreltijd is aangebroken en het is tijd voor een glaasje. In de winter spreken we met collega’s of vrienden af in een café, in de zomer op het terras. Het prettige van een borrelafspraak is dat je van tevoren weet dat het een tijdslot betreft van pak ‘m beet twee uurtjes, en dat ieder daarna zijns weegs gaat om te eten. Je neemt om een uur of zeven afscheid en schuift om half acht met partner of gezin aan de dis. De borrelafspraak staat in ieder geval los van het
Wie bedacht dat wij in het Noorden wel even 220.000 huizen zullen bouwen om een spoorlijn naar de Randstad aangelegd te krijgen, deugt niet. Zo’n plan is goed voor een miljoen bezwaarschriften. De prijs van mijn woonboerderij gaat dan zeker de helft naar beneden. Waar nu nog vrij uitzicht is, wonen ze dan in een buitenwijk, net als Ysbrechtumers na de jongste uitbreiding van Sneek.
Zitten we echt zo verlegen om een Lelylijn dat we ons land ervoor verkwanselen? Zonder enige democratische controle? Zomaar uit de losse pols, omdat je stoer wilt doen? Maak dan een dickpic en stuur die naar Cora, dan ben je een echte kerel. Maar zadel dit land
De soap die zich de afgelopen maanden rond de val van het kabinet en de formatie afspeelt geeft een bijzonder inkijkje in de manier waarop overheden functioneren, en omgaan met burgers en bedrijven in ons land. De Tweede Kamer heeft de afgelopen decennia stelselmatig de rol van ons Koningshuis gemarginaliseerd, waardoor onze Koning geen enkele rol meer mag spelen, bij de grote impasse waarin het politieke bestel zichzelf in een half jaar heeft gemanoeuvreerd.
Wat nu overblijft is gezeur over onze Koning en de corona-regels, en natuurlijk over wat ons dat als belastingbetalers allemaal wel niet kost. Politici die de democratische machine
Het retail-landschap verandert. Dit is al bijna tien jaar aan de gang, maar mede door de lockdown wordt het opeens direct zichtbaar en is er paniek. Corona is niet de oorzaak, maar heeft wel zaken sneller duidelijk gemaakt: een winkel zonder onderscheidend vermogen is meer kansloos dan ooit. Wil je succesvol zijn, dan moet je altijd relevant blijven.
De hoge leegstand in vele steden in Nederland is een vreselijk armoedig gezicht en maakt de binnensteden niet fraaier en in sommige gevallen zelfs erg onaantrekkelijk. Online winkelen bestaat al een hele tijd, maar de marketingcampagne voor online die Corona heet, heeft alles enorm
Centrale Banken namen eind vorig jaar 25% van alle nieuw verstrekte staatsleningen wereldwijd voor hun rekening. Regeringen over de hele wereld leenden, teneinde de door Coronamaatregelen getroffen sectoren te ondersteunen, samen nog nooit zoveel als het afgelopen jaar. In totaal gaat het om een bedrag van $9300 mrd. Dat is meer dan ze in de voorgaande acht jaar gezamenlijk leenden. In absolute getallen hebben de VS het meeste geld geleend. De Amerikanen nemen een derde van alle nieuwe wereldwijde staatsschuld voor hun rekening.
In Nederland steeg de staatsschuld het afgelopen jaar naar een bedrag van $ 38.647 per hoofd van de
Na de sluiting van de jeugdherberg in Heeg (wat een verarming, zulke accommodaties vormen de kraamkamer van het toerisme), beleven we een nieuw dieptepunt in Friesland als onze almachtige gedeputeerde Douwe Hoogland (PvdA) zijn zin krijgt: de boer mag niet zomaar zijn weiland in. Als de boer dat van plan is, bijvoorbeeld om te maaien, te kuilen en te bemesten, moet hij eerst even iemand van de vogelwacht bellen, het kan zijn buurman zijn, om het land op nesten te controleren. In de ogen van Hoogland is een boer dom, onverantwoordelijk en onbetrouwbaar. Hoogland heeft geen kaas gegeten van de boerenwereld en ook niet van de natuur. Dus kan
Het is hét item vandaag de dag in het bedrijfsleven: hoe kom je aan personeel? En vooral: hoe haal je vakbekwame mensen in huis? Het eerste antwoord ligt voor de hand. Je moet een goede werkgever zijn. Mensen willen een plezierige werksfeer en natuurlijk goede arbeidsvoorwaarden. Echter, er is krapte op de arbeidsmarkt. De vraag is groter dan het aanbod. Er zijn meer kapers op de kust. Je zult je als ondernemer moeten onderscheiden. Maar dat is niet het enige. Er zal meer aanwas moeten komen. Iedereen in onze branche hoopt dat jongeren zich interesseren voor de horeca en dat de toestroom naar opleidingen groeit. Daar heeft de hele sector
Gaat corona ons eetritme veranderen? Of anders gesteld: gaan we door de beperkende maatregelen vaker overdag naar het restaurant? Het is goed mogelijk dat we daaraan gaan wennen. Wie in coronatijd uit eten wil en wordt gedwongen dat ’s middags te doen, kan dat wel eens goed bevallen. ’s Avonds laat uitbuiken is niet altijd plezierig. Het kan een goede nachtrust verstoren.
Ikzelf heb altijd de voorkeur gegeven aan de lunch in plaats van het diner. Lunchen gaat goed samen met het doornemen van de dagelijkse werkzaamheden of een zakelijk gesprek, maar ook aan tafel gaan met goede vrienden doe ik liever overdag dan ’s avonds. Een lunch vormt
Ik las een verhaal in de Leeuwarder Courant over Bearn Bilker. Hij is in Friesland een bekende man, historicus en oud-burgemeester van Kollumerland. Hij is voorzitter van de Stichting “Staten en Stinzen”. Dan mag je denken dat hij zich sterk maakt voor dat soort panden. Maar dat is niet zo.
Het echtpaar Dirk en Paulien van der Meulen wonen in ‘De Klinze’. Ze zijn ook eigenaar en dat is geen eenvoudige zaak. Ik ken de Klinze. Ik heb ernaar gekeken toen ik Commissaris van de Koningin werd. Maar ik durfde dat niet aan, want van binnen moest er heel wat gebeuren. Daarna kwam een jonge ondernemer, Peter Habekothé, die veel geld
‘The best of both worlds’, was ons motto toen we hier drieënhalf jaar geleden een huis kochten. Hikke en tein in Friesland, verlangde ik na meer dan dertig jaar in het centrum van Amsterdam gewoond te hebben terug naar ruimte en water. Aangezien we economisch gebonden waren aan de hoofdstad, en onze kinderen er allemaal wonen, leek ons het een puik plan om ons leven te verdelen over twee plekken, beter gezegd twee werelden. Van maandag tot vrijdag woonden we in ons appartement in Amsterdam, en van vrijdag tot zondag vertoefden we in ons landhuisje in Friesland. We zorgden ervoor dat in beide huizen alles aanwezig was, zodat we nooit koffers
Van de waarde van 1 miljard kan ik me geen voorstelling maken. Zelfs 1 miljoen euro, de prijs van onze woonboerderij plus een goedkoop huis van de buren, vind ik al heel veel. Bij de Spar halen we altijd nog een ‘To Good to Go’ voor 5 euro. Daar zit van alles in. Wel tegen de datum, maar dat hindert niet als je de bril af zet. Want dan zie je die kleine cijfertjes niet zo. Bovendien vindt de visite het meestal heerlijk, want die krijgt de verpakking niet te zien.
Eén miljard is veel, en dan moet zo’n Lelylijn nog aangelegd worden ook. Dwars door de bossen bij
Het jaar 2021 was een jaar met vele gezichten. De samenleving was afwisselend in ‘lock down’ en ‘open up’. De wereldwijde economieën schoten na het afbouwen van de lock downmaatregelen uit de startblokken met groeipercentages die we zelden eerder hadden waargenomen. Ondersteund door een ruimhartig monetair en fiscaal beleid gaven consumenten vol overgave hun gespaarde geld uit en durfden producenten weer voorzichtig te investeren. De productie werd snel opgeschaald waardoor de vraag naar energie explodeerde. De olieprijzen stegen met ruim 50% omdat het aanbod door de OPEC te laag bleek en de winning van schaliegas nog moest worden opgestart
Dicht na elkaar verscheen in twee kranten een verhaal over de stand van zaken met betrekking tot de weidevogels. Eind mei las ik: “De weidevogel verliest van vijanden”. Drie weken later zag ik in een andere krant: “Optimisme over weidevogels na ongewoon broedseizoen”. Apart!
Een paar punten. Zo stond er dat de grutto haar nest niet verdedigen kan tegen de vos, kraai en steenmarters. In de Skriezekrite Idsegea las ik dat vijf steenmarters waren gevangen en gedood. Bij Tijnje werden wat later in het seizoen drie vossen neergeschoten.
Nu het positieve nieuws. Het natte en kille voorjaar heeft voor de weidevogels niet slecht uitgepakt
De agrarische sector helpt al jaar en dag mee aan de verduurzaming van Nederland. Steeds meer boeren en tuinders plaatsen zonnepanelen op daken van stallen en schuren. Het plaatsen van zonnepanelen op daken vraagt van netbeheerders een grotere netaansluiting. Ook moeten zij de geproduceerde stroom afnemen. Helaas lukt dit in veel gevallen niet. Het gevolg hiervan is dat installaties niet worden aangesloten of geproduceerde stroom niet geleverd mag worden. Tientallen en mogelijk honderden boeren en tuinders raken hierdoor in de (financiële) knel.
Door te weinig capaciteit op het elektriciteitsnet kunnen boeren en tuinders de opgewekte stroom
‘Wie is jouw dokter prik?’, is een evenveel voorkomende vraag op feestjes in Amsterdam als de vraag waar je je dagelijkse boodschappen doet. De meeste van mijn vriendinnen zijn vijftigplus en zonder uitzondering laten ze regelmatig een prikje zetten om een paar rimpeltjes te vervagen. Ikzelf ga al jaren naar Floor Claus, een beeldschone botoxarts met een poepchique kliniek Amsterdam-Zuid, die eens per half jaar haar naald in mijn frons zet. Mijn fronsrimpel dreigde acht jaar geleden zo diep te worden dat je er een muntstuk in kon schuiven. Van mijn vriendinnen kreeg ik destijds de tip om naar Floor te gaan. Zij staat erom bekend dat ze
Dat Zalen Schaaf in zijn huidige vorm gesloten wordt is een historische blunder van afschrikwekkend formaat.
Argument 1 voor sluiting Schaaf: ‘Dat men de buurt tegemoet wil komen’. (D66 en CDA). Bizar: je gaat naast of tegenover een 224 jaar oud theater/poppodium wonen en stoort je dan aan theaterbezoekers. Met andere woorden: je gaat naast een kerk wonen en stoort je aan het klokgelui. Of je gaat naast een snelweg wonen en je klaagt over de auto’s. En staat dat handjevol klagende omwonenden wel in verhouding tot de duizenden mensen die van Schaaf genieten?
Argument 2 voor sluiting Schaaf, ik citeer CDA-raadslid Abel
De Bantegaaster Bouwe Mús offreerde volgens familieverhalen honderd jaar geleden – zijn huisje staat er nog – zijn vrouw aan wie hem even thuis wilde brengen. Hij kon niet fietsen en het vervoer ging toen nog te voet of met paard en wagen. Pake Jan Martens de Haan wilde daar niks van weten. Die had zelf een vrouw.
Deze associatie krijg ik bij het aanbod van noordelijke bestuurders om eventjes 220.000 huizen te bouwen in ruil voor een treinverbinding. De Friese gedeputeerden zijn kennelijk zo wanhopig dat ze dit groene land willen
In een van mijn laatste vergaderingen van VNO-NCW-MKB Fryslân hebben wij een goede discussie gevoerd over de wenselijkheid van woningbouw in ûs Provinsje. Niet alle bestuursleden zijn onvoorwaardelijk voor de bouw van grote aantallen huizen in onze regio, maar er blijken wel grote zorgen over de vergrijzing en het beschikbare arbeidspotentieel voor onze bedrijven en instellingen.
Met wat feiten op tafel wordt dit onderwerp snel en beter inzichtelijk. Als je bijvoorbeeld naar de demografische kaart van Fryslân kijkt, dan zegt het Fries Sociaal Planbureau dat we door vergrijzing, tot 2050 ongeveer 22% inleveren op het aantal werkenden. We
Het is een beproefde manier van werven van nieuwe klanten: agressieve verkopers in een winkelstraat die jou een abonnement willen verkopen. Verkopers die voor het grootste gedeelte variabel worden beloond op basis van verkochte (proef)abonnementen. Als je al abonnee bent, hebben ze liever dat je snel doorloopt, want dan hebben ze niets aan je. Terwijl een figuurlijke flinke knuffel veel meer op z’n plaats zou zijn. Acquisitie en klantbehoud zijn veelal twee verschillende takken van sport binnen hetzelfde bedrijf. Niet te geloven, zo slecht!
Of neem die bureaus die alles uit de kast halen om jou als klant binnen te halen. Niets is te gek
In grote delen van de wereld zijn de meeste maatregelen ter beperking van de verspreiding van het coronavirus inmiddels opgeheven. Voor hoelang weten we nog niet. Veel zal afhangen van het tempo van vaccineren en of er varianten gaan komen van het virus. De economie schiet als een bliksemschicht uit de startblokken. Dit is echt anders dan een economie die herstellende is van een recessie. Zo is de werkloosheid nog altijd relatief laag, het aantal faillissementen laag, krediet ruim beschikbaar, besparingen van consumenten op recordhoogte en de rente rond de 0%. De economische groei spuit omhoog; gedreven door inhaalvraag van het bedrijfsleven
Er was een etentje georganiseerd voor alle vrijwilligers. Aangezien ik sinds twee jaar vrijwilligerswerk doe in ons dorp, was ik genodigd. In een goed restaurant, midden in de dorpsstraat, stond een lange tafel voor ons klaar. We waren met 25 man. De eigenares van het restaurant kwam met haar opschrijfblok bij de tafel staan en vertelde dat we konden kiezen uit vlees of vis. Het vlees was rundvlees met zuurkoolstamppot, de vis een snoekbaars met pasta. Het notitieboekje had ze ook achterwege kunnen laten want 24 mensen kozen vlees, en eentje vis. Dat was ik.
Het vlees was minimaal 250 gram, de zuurkoolstamppot een reusachtige berg. De 24
Nu de R van Swarte Pyt in de maand zit, laait de discussie over onze verloren tradities nog één keer op. Dan is het voorbij, want geschminkte zwartkoppen zie je straks in het wild niet meer. Die kleur mag de kapper opbergen. De pruiken en de glimmende oorringen van klatergoud kunnen naar de Kringloopwinkel, waar je ze voor een halve euro kunt kopen. Want slechts een paar Blokkeerfriezen, én Jennie Douwes en haar discipel Kerst Huisman, willen ze nog hebben.
Er blijft niks over van de mooie dorpscultuur van vroeger. Toen was het nog gezellig op school. Dan pestten we ongehinderd Henkie met zijn hazenlip. ‘Mekmek in de rimboe’ noemden we hem
Onlangs viel mijn oog op een artikel over voedingsadviezen, van de Twentse kinderarts Ellen van der Gaag. Ze pleit in haar artikel voor het eten van onbewerkte groenten, rundvlees en zuivel. Bij met name jonge kinderen is bewezen dat een gebalanceerd menu bijdraagt aan versterking van het immuunsysteem, waarmee bijvoorbeeld luchtweginfecties minder kans krijgen, en kinderen sneller herstellen als ze gezond eten.
In haar promotieonderzoek volgde Van der Gaag 118 "Kwakkelkleuters" met steeds terugkerende luchtweginfecties. De ene helft volgde een half jaar haar voedingsadvies, de andere helft ging door met eten zoals voorheen. Gevolg waren
In december staan de kerstgeschenken weer op het programma. De aanbiedingen hiervoor worden vaak door vele verschillende aanbieders net na de zomervakantie verstuurd. Bedrijven die in korte tijd veel volume moeten draaien. Van zogenaamde originele ideeën mag ieder bedrijf gebruik maken, want dan ben je goed voor je medewerkers en klanten. De laatste week voor de kerstvakantie, stromen alle relatiegeschenken binnen en tegelijkertijd krijgen alle medewerkers traditiegetrouw het pakket thuis opgestuurd of mogen ze dit afhalen bij het bedrijf. Leuk, vaak kostbaar en de impact is minimaal.
Ik heb niet zoveel met deze standaard in de markt. Ieder
