Nergens anders dan in Langweer is er in het SKS skûtsjesilen een paviljoen aan het wedstrijdwater. Nergens anders is het feest ook zo groot en gezellig. En nergens anders komen er dames op pumps op af, die zich bijna de benen breken op het strand of op de vlonders. Het weer was grillig. De zon verdween regelmatig achter de wolken met een plensbui tot gevolg, om vervolgens weer heerlijk weldadig te stralen. Het past bij dit bijzondere dorp: mooi weer of slecht weer: altijd Langweer!
De thuisfavorieten werden na afloop van hun zeiltochtje op het eigen meer als helden onthaald door voorzitter Johan Abma. Gasten fronsten de wenkbrauwen om vervolgens in lachen uit te barsten. Je moet de moed er altijd in houden. Het zou flauw zijn om schipper Jaap Zwaga alle schuld van de slechte prestaties in de schoenen te schuiven, al doet hij er veel te weinig aan. Er wordt ook in de richting van de SKS gewezen. De organisatie verlegt steeds weer de koers. Er is wat betreft de zeilformule geen touw aan vast te knopen. Dat is nadelig voor het Langweerder skûtsje, dat het breedste van de vloot is. Die weerstand moet je in de berekening meenemen. Maar Langweer werd in 2015 tweede (onder Johannes Meeter) en dat mocht duidelijk nooit meer gebeuren. Langweer is namelijk het zwarte schaap.
