friesjournaal logo

‘Wij reizen door de hele woning’

OOSTERNIJKERK – In Oosternijkerk staan aan de rand van het dorp drie fraaie, monumentale bouwboerderijen bijeen. In een ervan wonen Thomas Eyck en Reina Weening. Alhoewel wonen, werken doen ze er ook. Zij hebben er alle ruimte. Niet alleen in huis maar ook rondom. Het zicht reikt tot de einder die in dit Werelderfgoed van de Wadden indrukwekkend is.

‘De rust hier, de stilte, de ononderbroken horizon; het is adembenemend. Ik hou van dit landschap, heuvels boeien me niet. Je voelt op deze plek de jaargetijden. Wij wonen in een heel inspirerende omgeving,’ vertelt Thomas, die samen met Reina vanuit Amsterdam naar de kop van Friesland kwam. Hij werkte dan ook van harte mee aan een project (boek en kleurdiagram) over de Wadden als Werelderfgoed, samen met de internationaal bekende grafisch ontwerper Irma Boom.

In het Noorden mogen we nog wel eens schamperen over de krimpgebieden in de periferie van ons land, maar Thomas ervaart dat anders. Hij ziet deze karaktervolle regio als heel vitaal.

‘Krimp?, echt niet. Je ziet hier geen rotte kiezen. Land en gebouwen worden hier perfect onderhouden. Bewoners zijn aandachtig bezig met erf en de wereld om hen heen. Hun betrokkenheid vind ik prachtig. Al helemaal tegenover de onverschilligheid die je in de maatschappij ziet toenemen. Steeds meer westerlingen ontdekken dit gebied. Dat valt op. Er zijn er steeds meer die de move maken.’

Net als Thomas en Reina. Hijzelf komt uit Zuid-Limburg (Heerlen). Voordat ze in 2007 naar Oosternijkerk gingen verhuizen woonde het paar in Amsterdam en hoewel ze ook van de dynamiek van een wereldstad houden, kan niets op tegen Friesland, dat Thomas kende vanuit zijn jeugd: ‘Ik kwam hier zeilen in de zomers. Dat deden Reina en ik ook toen we nog in Amsterdam woonden. Doordeweeks daar en dan weekends met de grootste zin naar Friesland om in een boot het water op te gaan. En die weekenden gingen steeds langer duren, bijna ongemerkt. Een teken dat we ons hier thuis voelden. Friesland is zó mooi. Vrienden die bij ons logeren zien dat ook. De drukte van Nederland is hier ver weg. Het enige wat je hier mist is een eetcultuur. Je kunt bijna nergens goed lunchen.’ 

Voor een Amsterdammer is een huis in Friesland natuurlijk heel bereikbaar: ‘De prijsverschillen zijn gigantisch. Met het geld wat de verkoop van een huis in Amsterdam oplevert koop je hier wat moois. Toen wij samen met een studievriend een week vrij namen om langs de staande mastroute en in het Lauwersmeergebied te varen, zijn we daarna op internet gaan rondsnuffelen wat hier zoal te koop was. Kwamen we deze boerderij tegen. Wij de makelaar bellen, waren we net te laat. Bleek ‘ie al verkocht. Echter, de koop ging niet door en toen werden wij benaderd. Zo zijn we hier terechtgekomen. Wat ons werk betreft maakte een verhuizing niks uit want ik werk zelfstandig als uitgever van vormgeving en Reina kon raadsheer worden bij het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden.’

In de kop-hals-rompboerderij waarvan het voorste gedeelte op een langhuis lijkt, was vroeger een gemengd bedrijf ondergebracht, een combinatie van een melkveehouderij met akkerbouw en vlasteelt. Thomas en Reina hebben de boerderij geheel intact gelaten. Er hoefde ook niet zo veel aan te worden gedaan. Een nieuwe keuken en badkamer, een nieuwe vloer, een schuifpui en een schilderbeurt, dat was het wel. De ruimte is groot, want naast de boerderij is nog een schuur met authentieke gebinten en juffers. Die ruimte gebruikt Thomas als studio. Daar staan ook designproducten die hij mondiaal verkoopt. Hun woonboerderij bestaat uit een woonkamer, eetkamer, keuken, slaapkamers, badkamer, kleedkamer, twee logeerkamers, een stal en de deel waar vroeger de hooiberg was en de aardappels werden bewaard: ‘Wij gebruiken alle vertrekken, we reizen door de hele woning.’

Thomas Eyck is uitgever en distributeur van exclusief hedendaagse design. Kenmerkend voor het onder het t.e.-label verschenen werk zijn het vakmanschap en creativiteit van de ontwerpers en de producenten, en de zorg en liefde die blijken uit de gekozen materialen en productietechnieken. Hij heeft gevoel voor wat mensen mooi vinden (‘Ik ontwerp zelf niet, dat wordt niks’) en bouwde vanuit dat talent zijn onderneming op. Tijdens de driedaagse designtour GLUE in Amsterdam presenteerde de design-uitgever vier nieuwe ontwerpen van Christien Meindertsma. Het centrale werk is ‘bulb bullée’, een lamp waarbij het moment van het blazen van een glazen bel is vastgelegd. Meindertsma werkt hiervoor samen met meesterglasblazer Gert Bullée. Het resultaat was voor het eerst te zien bij The Frozen Fountain, een van de GLUE-locaties.

Thomas begon in 2007, nota bene tijdens het uitbreken van de financiële crisis. Eigenlijk was zijn eerste kennismaking met Friesland de Delftse bouwkundestudiegenoot Jan Tichelaar van de gelijknamige Makkumer aardewerkfabriek, waar hij voor ging werken toen Tichelaar besloot meer op het pad van design en architectuur te gaan. 

Thomas: ‘Op een gegeven moment begon het te kriebelen om zelf een bedrijf te beginnen. Wat ik uitdagend vind is van waardeloos materiaal prachtige producten met veel waarde te maken. Daarbij is het materiaal de basis, of het nu tin, hout, leer, koper, touw, of vilt is. Vervolgens zoek ik een fabrikant die kan maken wat ik in mijn hoofd heb.’

De meeste aparte gebruiksvoorwerpen staan om hem heen terwijl Thomas even gaat zitten op een touwstoel. Er is er niet eentje gelijk.

De designproducten van Thomas kunnen functioneel zijn, zoals de stoffen duif die in 45 gekleurde stoffen op de markt worden gebracht: ‘Je kunt ze als deurstop gebruiken maar veel mensen vinden ze zo mooi dat ze puur decoratief in huis staan.’

Partners