GORREDIJK – Publicist en recensent Anne Berk opende 30 oktober een expositie van werk van Alet Pilon, Jissel Kerksta en Marinke van Zandwijk bij Galerie Smarius/Steven Sterk in Gorredijk. De recente sculpturen van Alet Pilon, die in de museale ruimte op een ingetogen wijze tot hun recht komen, worden omgeven door het werk van haar mede-exposanten Jissel Kerkstra, met tekeningen op papier, en Marinke van Zandwijk met glassculpturen.
In het werk van Alet Pilon (1949), voormalig hoofddocent modeafdeling Gerrit Rietveld Academie te Amsterdam, staat de machtsverhouding tussen mens en dier centraal. Door combinaties van dierlijk materiaal, imitatiebond en menselijke figuren brengt Pilon de relatie van mens tot dier in beeld. Macht is kenmerkend voor deze relatie. De mens bepaalt het moment van sterven bij veel diersoorten, uit angst of om consumptie. Aan de andere kant is de mens gefascineerd door de dierenwereld: haar schoonheid, haar kracht en haar kunnen. Deze complexe verhouding maakt Pilon beeldend door van een mens een dier te maken en van een dier een mens.
Jissel Kerkstra: werk op papier Recensent Gijsbert van der Wal: ‘Jissel Kerkstra (1973) tekent merkwaardige groeisels, die herkenbaar zijn zonder dat je precies zou kunnen zeggen waar je naar kijkt. De vormen ogen ruimtelijk en organisch, met hun vliezen, wortelachtige uitstulpingen en schimmelachtige vachtjes. Misschien hebben ze met ingewanden of rottend vlees te maken, misschien ook met weekdieren of chemicalieën. Het kunnen microscopische vergrotingen zijn of brokstukken van een buitenaards landschap. Het science fiction-achtige effect wordt nog versterkt door de diepzwarte achtergrond waartegen Kerkstra de groeisels tekent – alsof ze door het heelal zweven.’ Jissel Kerkstra voltooide haar opleiding in 1996 aan de Hogeschool voor de Kunsten Arnhem, Vrije Kunst.
Marinke van Zandwijk: glassculpturen ‘Glas heeft erg specifieke eigenschappen,’ licht Marinke van Zandwijk (1987) haar fascinatie toe. ‘Tijdens het verwerken is het glas heet en vloeibaar, heel eigenzinnig en voortdurend veranderend van vorm en kleur. Als het eenmaal is afgekoeld, wordt het hard en kan ik het niet meer veranderen.’
Ze houd ervan om fysiek aan een sculptuur te werken. In de zomer van 2001 ging ze glasblazen in de Glasblazerij in Leerdam, onderdeel van het Nationaal Glasmuseum. Het stimuleerde haar om naar de Willem de Kooning Academie in Rotterdam te gaan.
Het gaat Van Zandwijk om haar glassculpturen in relatie tot de omgeving en context. Marinke: ‘Ik probeer het een inhoud een eigen karakter te geven, zodat het glas uitgroeit tot een zelf staand beeld. Als het in een omgeving komt waar het glas op zijn plaats is , tot zijn recht komt. Zoals het transparante, lichte en fragiele vorm geplooid over dik, stevig massief touw.
De expositie is tot en met zondag 18 december 2011 te zien bij Galerie Smarius en Steven Sterk. De galerie is open van donderdag tot en met zondag van 13.00 – 17.30 uur en op afspraak.
