friesjournaal logo

Terwijl Klaas Breitsma met zijn blauwe Ford naar Stroe reed om de boeren, zijn vakgenoten, te steunen, leverden twee linkse Hagenezen, de een van D66, de andere van de PvdA en beiden behorend tot de elite, bij ons aan tafel commentaar op hun acties.

Ik had het uitzicht op Piet Laverman, die als tachtigjarige hobbyboer verregend hooi op mijn halve bunder land uit elkaar sloeg om er hanteerbare pakjes van te maken. Er is weinig vraag naar, merkte hij mistroostig op, want het is groeizaam weer. En dan is er te veel gras om het goed te kunnen verkopen.

            Onze D66-gast, in het dagelijks leven werkend voor de Raad van State, was geschokt over het trekkergeweld. Ja, dat kun je verwachten van iemand die nog nooit stront aan zijn klompen heeft gehad. Ambtelijke prietpraat dat je bestaan ontregelt, mag wel, zonder uitnodiging een bakje koffie halen bij een weerspannige minister is helemaal fout.

Onze PvdA-bezoeker wist niet precies wat hij ervan moest denken. Natuurlijk is hij voor het milieu, want daar leeft hij riant van. Maar hoe zit dat nou met die stikstof, vroeg hij zich af, is het echt zo erg? Dat merk je in Den Haag niet zo. Ondertussen keek hij onrustig naar de bozig om zich heen slaande Piet Laverman. Die leek weinig méér te kunnen opmerken dan dat het gras momenteel wel heel hard groeit, te hard om er nog een paar centen aan te verdienen. Zo is er aan de schapenhobby weinig aardigheid meer.

            Klaas Breitsma had een mooie dag, terwijl de ambtenarij toch zijn uiterste best doet om vleesveefokkers als hem het bestaan compleet onmogelijk te maken. Dat zijn kalfjes aan de spenen van de moeders lebberen, vinden de milieufanaten natuurlijk prachtig, want zo is de natuur. Maar hun visie zal wel gauw veranderen als die koeien last van tepelkloven krijgen, net als hun vrouwen. Dat doet soms erg zeer, wat het dierwelzijn aantast.

            Onze uierzalf is van 1994, dus die kan weg. Ja logisch, daarna heeft niemand van ons meer last van tepelkloven gehad. Gelukkig staat er geen datum op de Witte Olie. Die is van de jaren zestig van de vorige eeuw, toen pake reumatiek had. Maar het ruikt nog gewoon naar kamfer.

            Hoe Piet over de boerenacties denkt, weet ik niet. Klaas Breitsma is er natuurlijk voor. Die linkse Hagenezen vinden het weinig effectief. Het oordeel van Hans Wiegel hoef ik in dit blad niet meer te lezen want die is gestopt. En van Sjoerd Galama weet ik het na drie woorden wel. Die is boer en van het CDA, niet van Sytze Faber, dus wel van Henk Bleker.

            De voorspelbaarheden stapelen zich op. Voor de aalbessen en de zwarte bessen is de stikstof van Theun Sibma’s maisveld op honderd meter afstand wel goed. Beand Hylkema denkt dat alles op te lossen is met zijn zoveelste uitvinding. En Caroline van der Plas van de BBB noemde de bacteriën van Rinagro vol waardering. Ik weet het dus niet meer. 

            

Partners